Το 2019 που μόλις μας άφησε αφήνει και ένα ανάστατο έτος όσον αφορά τον κλάδο μας καθώς σίγουρα ήταν η χρονιά των συνεχών αλλαγών, ρυθμίσεων, τροποποιήσεων, παρατάσεων κοκ.
Σε συνδυασμό μάλιστα με τις πολιτικές εξελίξεις και την αλλαγή Κυβέρνησης άρα και των αρμόδιών Υπουργών όσον αφορά τους Μηχανικούς σίγουρα η κατάσταση έγινε ακόμα ποιο δύσκολη καθώς βρισκόμασταν σε μια διαρκή αναμονή.
Διαπιστευμένος μηχανικός, ηλεκτρονικές άδειες, παρατάσεις σε αυθαίρετα και κτηματολόγιο, ταυτότητα κτιρίου, έγινε για όλους τους συνάδελφους μας ένας καθημερινός πονοκέφαλος.
Έχω αναφερθεί αναλυτικά σε όλα αυτά τα θέματα στα προηγούμενα άρθρα οπότε ας μήν επαναλαμβάνομαι.
Σήμερα απλά θέλω να ευχηθώ το 2020 να προχωρήσουν οι ρυθμίσεις που θα είναι ουσιαστικές και θα έχουν ως στόχο να μας βγάλουν από το αδιέξοδο που έχει μπει ο τεχνικός κλάδος στην Ελλάδα με τις συνεχείς αλλαγές και τροποποιήσεις της τεχνικής και όχι μόνο νομοθεσίας και να επανέλθει η ανάπτυξη με δημιουργία.
Επαναφέρω το ερώτημα τι θέλουμε τελικά;
Αλήθεια θέλουμε τον μηχανικό – Επιστήμονα δημιουργικό πάνω στον τομέα του ή έναν απλά διεκπεραιωτή των διοικητικών – γραφειοκρατικών υποθέσεων;
Το επάγγελμα του μηχανικού δεν πρέπει να χάσει την αίγλη του. Πρέπει να στηριχτεί με κανόνες και ρυθμίσεις που θα κάνουν την ζωή μας ποιο εύκολη και θα μας αφήσουν (επιτέλους) να εμνευστούμε και να εκφραστούμε ο καθένας στον δικό μας τομέα.
Ας ελπίσουμε ότι φέτος θα υπάρξουν όλες οι ρυθμίσεις που θα είναι ‘’επιτέλους’’ υπέρ μας, που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο και θα μας αφήσει να κάνουμε και στην πράξη το επάγγελμα μας, με δημιουργικότητα και την φαντασία.
Καλή, δημιουργική χρονιά συνάδελφοι.
Ο Ν. Κορακιανίτης είναι Πολιτικός Μηχανικός και Ιδιοκτήτης του Τεχνικού γραφείου LAISERGO.GR
Το άρθρο δημοσιεύθηκε 1 Ιανουαρίου 2020 στην σελίδα LAISERGO.GR
Επισκέψεις: 39
Περισσότερες ειδησεις
“Δασικοί χάρτες: Πώς σώζεται το ακίνητο αν χάθηκαν οι προθεσμίες”, γράφει ο Ν. Κορακιανίτης.
“Τέλος 5 ευρώ για την Αλύπα ή Τέλος Αλύπα;”, γράφει ο Ν. Κορακιανίτης.
“Ποτέ ξανά: Η ώρα της αλήθειας έχει φτάσει!”, γράφει ο Ν. Κορακιανίτης.