«Παγκόσμια ημέρα Περιβάλλοντος: Το μέλλον θα είναι εκδικητικό;», γράφει ο Ν. Κορακιανίτης.

5 Ιουνίου Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος.

Και το τελευταίο διάστημα κακά τα ψέματα το περιβάλλον ήταν στην επικαιρότητα με αφορμή το περιβόητο νομοσχέδιο το οποίο πάρα τις αντιδράσεις ψηφίστηκε όπως ψηφίστηκε.

Τα δεδομένα αν το δούμε σε γενικό επίπεδο είναι οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης οι οποίες απειλούν πλέον ανοιχτά και εμείς καλούμαστε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.

Και αν περιμέναμε να μπει μια τάξη με το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο δυστυχώς βλέπουμε ότι έχουμε μπει σε μια κατάσταση βαρβαρότητας απέναντι στην φύση. Το πρόβλημα εντοπίζεται σε δυο παραμέτρους που θεωρώ ότι όλοι θα συμφωνήσουν. Αφενός τον οικονομικό παράγοντα (επενδύσεις,) αφετέρου την παραγωγή (αύξηση χρημάτων).

Και μπροστά σε αυτό ξεχνάμε ότι το μέλλον μας είναι το περιβάλλον. Αν θέλουμε να είμαστε εμείς καλά, τα παιδιά μας, θα πρέπει να δώσουμε σημασία στην φύση. Να σταματήσουμε να την «βιάζουμε».

Το χρωστάμε στα παιδιά μας, στις επόμενες γενιές. Η υποβάθμιση των οικοτόπων, η απώλεια της βιοποικιλότητας , η διατάραξη του κλίματος, οι φωτιές, οι πλημμύρες, οι ξηρασίες και οι υπερκαταιγίδες γίνονται πιο συχνές και πιο καταστροφικές.

Η φύση μας εκδικείται(;), μάλλον ναι… Δεν της φερθήκαμε καλά. Στο βωμό των επενδύσεων πολλές φορές χάθηκε το μέτρο. Χρόνια τώρα.

Η παραχώρηση οποιουδήποτε στρατηγικού σχεδίου σε τρίτους χωρίς σχέδιο προστασίας δημοσίου χαρακτήρα μπορεί να επιφέρει ανεξέλεγκτα αποτελέσματα (που μπορούν ακόμα και να αλλοιώσουν τον αναπτυξιακό χαρακτήρα), αλλά και κυρίως μη αναστρέψιμες καταστάσεις όπως ανάφερα παραπάνω.

Τώρα χρειάζεται μια στρατηγική με κατεύθυνση τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, τη νέα αναπτυξιακή στρατηγική της Ε.Ε., την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και, κυρίως, από τις προτάσεις και τις διεκδικήσεις των συλλογών που παλεύουν όλα αυτά τα χρόνια.

Η κυβέρνηση της ΝΔ προχώρησε στην απορρύθμιση της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, δήθεν υπέρ των επενδύσεων αλλά στην πραγματικότητα υπέρ μικρών και μεγάλων συμφερόντων. 

Μιλάμε για ένα νομοσχέδιο κατώτερο των περιστάσεων και των απαιτήσεων της ελληνικής φύσης και της ενεργειακής οικονομίας και μάλιστα την στιγμή που δεν τεκμηριώνεται κάποια επείγουσα ανάγκη δημόσιου συμφέροντος για το κατεπείγον της ψήφισης.

Είναι ώρα λοιπόν να προχωρήσουμε μπροστά με στόχο την προστασία της φύσης.

Οφείλουμε να το κάνουμε, εάν θέλουμε να έχουμε μέλλον σε αυτόν τον πλανήτη.

Γράφει ο Ν. Κορακιανίτης: Πολιτικός Μηχανικός.

Επισκέψεις: 3876