Καραντίνα νο2…
Αν κάτι μας δίδαξε η πρώτη ήταν η “ανθρωπιά” η οποία κακά τα ψέματα είχε χαθεί μέσα στους ρυθμούς της καθημερινότητας αλλά και της συνήθειας μας… ίσως και μέσα από το γεγονός ότι πριν από την πανδημία αντίστοιχες καταστάσεις τις ζούσαμε σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας και θεωρούσαμε ότι όλα είναι δεδομένα και δεν πρόκειται σε εμάς να γίνει κάτι αντίστοιχο…
Πλέον συμπληρώνουμε σχεδόν 1 χρόνο σε αυτή την κατάσταση, η ζωή μας έχει αλλάξει και όταν αυτό περάσει κάτι που ευχόμαστε να γίνει όσο ποιο γρήγορα γίνεται, σίγουρα θα μας έχει αφήσει αρκετά πράγματα τα οποία πρέπει να εκμεταλλευτούμε για εμάς κυρίως και στην συνέχεια για τους ανθρώπους που έχουμε γύρω μας.
Η πρώτη φάση μας βρήκε μέσα στο Πάσχα και οι εικόνες με τον κόσμο στα μπαλκόνια το βράδυ της Ανάστασης δεν θα φύγουν εύκολα από το μυαλό μας…
Η δεύτερη φάση μας βρίσκει λίγο πριν τα Χριστούγεννα και κανείς μας δεν ξέρει αν θα ζήσουμε αντίστοιχες εικόνες με αυτές του Πάσχα.
Ότι και να γίνει όμως εμείς θα πρέπει να παραμείνουμε άνθρωποι και όχι κλείνοντας την πόρτα του σπιτιού μας να επαναπαυτούμε στην γαλήνη και στην ηρεμία που ζούμε εμείς… γιατί κάποιοι συνάνθρωποι μας δεν μπορούν να το βιώσουν έτσι…
Η κακή όρεξη, σε ορισμένες καταστάσεις ακόμα και η κατάθλιψη “έχει χτυπήσει την πόρτα” αρκετών συμπολιτών μας και αυτό δεν πρέπει να το αφήνουμε στην άκρη… Εμείς μπορεί να είμαστε τυχεροί και να έχουμε την οικογένειά μας, δίπλα μας, φίλους γνωστούς για να ανταλλάξουμε μια κουβέντα, να μοιραστούμε το άγχος μας και τους προβληματισμούς μας…
Κάποιοι άλλοι δεν την έχουν την δυνατότητα…
Ας “αφήσουμε λοιπόν ανοιχτή” την δική μας πόρτα, την πόρτα της κατανόησης και της βοήθειας…
Ας μην ξεχνάμε ότι στην ζωή μας δεν είναι τίποτε δεδομένο… όλοι μαζί θα το περάσουμε και αυτό, τα χαμόγελα θα ξανά φανούν χωρίς μάσκες αυτή την φορά και η ζωή μας θα επανέλθει… μας ανήκει εξάλλου και είναι στο χέρι μας να το πετύχουμε….
*Το παραπάνω κείμενο αποτελεί μία σκέψη της συντακτικής ομάδας του Τεχνικού κόσμου.
Επισκέψεις: 136
Περισσότερες ειδησεις
“Δασικοί χάρτες: Πώς σώζεται το ακίνητο αν χάθηκαν οι προθεσμίες”, γράφει ο Ν. Κορακιανίτης.
“Τέλος 5 ευρώ για την Αλύπα ή Τέλος Αλύπα;”, γράφει ο Ν. Κορακιανίτης.
“Ποτέ ξανά: Η ώρα της αλήθειας έχει φτάσει!”, γράφει ο Ν. Κορακιανίτης.