«Lockdown ανεμβολίαστων»… και τα χειρότερα έρχονται”, γράφει ο Ν. Κορακιανίτης.

Καλό μήνα, αν και είναι βέβαιο ότι θα είναι αρκετά δύσκολος με νέα δεδομένα και το βλέμμα μας στραμμένο στις εξελίξεις τόσο για την πανδημία όσο και για την οικονομία.

Αν και οι εξελίξεις στον κλάδο μας τρέχουν, κάνω ένα μικρό διάλλειμα γιατι  θα ήθελα να σχολιάσω τα νέα μέτρα της Κυβέρνησης για το νέο  «lockdown» στους ανεμβολίαστους από τις 13 Σεπτεμβρίου.

Πριν συνεχίσω θέλω να τονίσω ότι δεν είμαι κατά του εμβολιασμού, είμαι όμως υπέρ της ελεύθερης έκφρασης ειδικότερα όταν αυτή εκφράζεται και αφορά προσωπικά υγειονομικά ζητήματα.

Στην κυβέρνηση φαίνεται πως οι αποφάσεις και η στρατηγική που θα ακολουθηθεί είναι ειλημμένες και επικεντρώνονται σε δύο άξονες:

Πρώτον, η ζωή των ανεμβολίαστων θα είναι σαφώς δύσκολη, με κόστος τόσο οικονομικό όσο και σε εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής.

Δεύτερον, επακόλουθος στόχος είναι να αυξηθεί ο εμβολιασμός κατά τουλάχιστον ένα εκατομμύριο, χτίζοντας το πολυπόθητο τείχος ανοσίας. 

Και αν αυτοί είναι οι λόγοι για την υγεία θεωρώ ότι υπάρχουν πολιτικοί και οικονομικοί λόγοι.

Όπως διάβασα πρόσφατα σε άρθρο της Καθημερινής Όλοι οι δείκτες του τελευταίου εξαμήνου είναι θετικοί και δείχνουν πως η οικονομία έχει μπει σε θετική τροχιά, που μπορεί να μας οδηγήσει σε ξέφωτο το 2022 και στην αναμενόμενη ανάπτυξη. Αυτή η τάση δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ανακοπεί με ένα νέο lockdown, που ναι μεν έχει αποκλείσει ο πρωθυπουργός αλλά αυτό πραγματικά δεν μπορούμε να το πιστέψουμε…

Και πάμε τώρα και στον πολιτικό λόγο ο οποίος για την Κυβέρνηση παίζει σημαντικό ρόλο.

Αγκάθι θεωρώ είναι οι  αντιεμβολιαστές που δύσκολα μπορεί να ψηφίσουν τη Ν.Δ. στις επόμενες εκλογές, καθώς ανήκουν σε ένα κοινό που αντιτίθεται σε έναν πολύ βασικό πυλώνα της στρατηγικής της κυβέρνησης, τον εμβολιασμό. Συνεπώς το Μαξίμου οφείλει να σταθεί στο πλευρό των 5,6 εκατ. πολιτών που έκαναν το εμβόλιο, συντάχθηκαν με την κεντρική κυβερνητική λογική της αναγκαιότητας του εμβολιασμού και τώρα θέλουν να πάρουν τη ζωή τους πίσω, όπως τους είχαν αρχικά υποσχεθεί. Τουτέστιν η στήριξη όσων επέλεξαν να κάνουν το εμβόλιο είναι για την κυβέρνηση μονόδρομος.  

Και όλα αυτά ωραία…

Πάμε όμως και στο ζητούμενο που είναι πλέον η Δημοκρατία.

Και τι εννοώ…

Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν για τους ανεμβολίαστους , απέχουν κατά πολύ από την δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος μας. Θεωρώ τα μέτρα τιμωρητικά και αν μπορώ να πω και εκβιαστικά… ή θα εμβολιαστείτε ή ξεχνάτε την κοινωνική ζωή. Μια κοινωνική ζωή που μετά από 2 καραντίνες την έχουμε όλοι ανάγκη εμβολιασμένοι και μη. Και ακόμα και όσοι δεν έχουν εμβολιαστεί, τηρούν τα μέτρα φορούν τις μάσκες κάνουν τεστ απλά για λόγους ακόμα και φόβου δεν θέλουν τώρα να κάνουν το εμβόλιο.

Ο κάθε άνθρωπος, οφείλει να αποφασίζει για τον εαυτό του και τι αυτός θεωρεί σωστό για τον ίδιο παίρνοντας εννοείται και την ευθύνη για τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη και πρέπει να προστατέψει. Ωραία θα μου πεί κανείς και μπορεί αυτό να έχει αντίκτυπο στους συμπολίτες μας;

Σαφέστατα, γιαυτό η Πολιτεία έχει την κύρια ευθύνη, και είναι ευθύνη συλλογική, ανώτερη της προσωπικής. Γιαυτό λοιπόν τα όποια μέτρα θα πρέπει να εξασφαλίζουν ίσή και όμοια μεταχείριση για κάθε πολίτη σεβόμενη τις αξίες και τις αρχές του συντάγματος.

Ούτε να διχάζουν, ούτε να τιμωρούν….

Ο ρόλος της πολιτείας οφείλει να επισημάνει αυτό που τις τονίζουν οι αρμόδιοι δηλαδή τον εμβολιασμό. Αλλά βάζοντας τιμωριτικά μέτρα, κόβοντας την ήδη πληγωμένη κοινωνία των τελευταίων χρόνων στα 2, δεν θα πείσει και αντιθέτως ξυπνά αντιδράσεις οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε ακραίες συνθήκες.

Τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Υπ. κ. Κικίλιας χωρίς ίχνος αυτοκριτικής είναι τόσο λάθος που θέτουν τις βάσεις για τον πιο βαθύ κοινωνικό διχασμό, οικονομική εξαθλίωση των πολιτών, κατάρρευση του ΕΣΥ και νέα έξαρση της πανδημίας. Το λέω αυτό γιατί είδα κατηγορίες για του πολίτες, αλλά δεν είδα κανείς από τους πολιτικούς να αναλάβει ευθύνες για τις υγειονομικές δομές, για τις ελλείψεις υγειονομικού προσωπικού, πάρα μόνο για την απαλλαγή ευθυνών όλων των αρμοδίων και υπευθύνων. Μήπως τελικά αυτή η στάση της Κυβέρνησης δεν πείθει;

Μήπως τελικά όλο αυτό οδηγήσει σε «εμφύλιο»;

Σε αντίθεση με τα παραπάνω θα περίμενα να ενισχύσει το ΕΣΥ με μόνιμες προσλήψεις, μετά τις συζητήσεις για κλείσιμο περιφερειακών νοσοκομείων, και όχι κόβει τις άδειες από τον Σεπτέμβριο στους υγειονομικούς.

Θα περίμενα να στήσει υγειονομικά κέντρα φροντίδας και πρόληψης.

Τέλος, θα μπορούσα ακόμα να περιμένω και την επίταξη όλων των υγειονομικών με συμβάσεις ώστε να επιτυγχάνεται άμεση αντιμετώπιση όλων των ζητημάτων που θα προκύπταν.

Δυστυχώς, ακόμα και στις χειρότερες συνθήκες υγειονομικής κρίσης  δεν είδαμε κανένα μέτρο θωράκισης του δημόσιου συστήματος υγείας, προστασίας στους χώρους δουλειάς, στα μέσα μεταφοράς, στα σχολεία και τις σχολές.

Η ασπίδα προστασίας από τις σύγχρονες απειλές των κοινωνιών επιτυγχάνεται σίγουρα μέσω της επιστήμης με την τεχνογνωσία και την εμπειρία. Η εφαρμογή μέτρων για την επίλυση σαφέστατα περιέχει και το ανθρώπινο στοιχείο της αντίληψης και εκτίμησης της κατάστασης.

Η αποτελεσματικότητα όμως, που πρέπει να είναι το κυρίαρχο ζήτημα δεν μπορεί να επιτευχθεί ποτέ αν δεν υπάρχει σεβασμός αξιών της ίδιας της ανθρώπινης ζωής.

Νικόλαος Κορακιανίτης: Πολιτικός Μηχανικός Laisergo.gr

Επισκέψεις: 893