Η αλήθεια είναι ότι περιμέναμε όλοι με αγωνία και ελπίζαμε ότι η πρώτη συζήτηση που θα ερχόταν στην Βουλή στην Covid-19 εποχή έστω και έτσι (με τηλεδιάσκεψη) να ήταν η επόμενη ημέρα στην οικονομία μετά την άρση των μέτρων, στήριξη των επιχειρήσεων και των εργαζομένων αλλά και για τις εξελίξεις που υπήρξαν ένα μήνα τώρα (βλ. προγράμματα κατάρτισης κ.α.).
Δεν το είδαμε δυστυχώς, αυτό που βλέπουμε είναι τα μέτρα που εξαγγέλλουν τα αρμόδια Υπουργεία και τις αντιδράσεις των κομμάτων με ανακοινώσεις χωρίς όμως καμία εξέλιξη.
Ας το αφήσουμε όμως αυτό στην άκρη…. γιατί σίγουρα και δεν διαφωνεί κανείς μας ότι και το νομοσχέδιο του περιβάλλοντος έχει την αξία του αν και ήρθε χωρίς καμία αιτιολογία για μια τέτοια αναγκαιότητα, γεγονός που καταδεικνύει την αγωνία της κυβέρνησης να ψηφιστεί με συνοπτικές διαδικασίες.
Όπως επίσης ενδεικτικό είναι ότι μπορεί να ψηφίστηκε επί της αρχής αλλά υπέρ τάχθηκαν μόνο οι βουλευτές της ΝΔ ενώ ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ και ΜέΡΑ25 καταψήφισαν και η Ελληνική Λύση επιφυλάχθηκε για την Ολομέλεια.
Γιατί τόσο βιασύνη;
Για όσους δεν γνωρίζουν να πούμε ότι η διαβούλευση κράτησε μόλις 14 μέρες (3-18 Μαρτίου), εν μέσω της κρίσης κορονοϊού και παρά το αίτημα για παράτασή από 23 περιβαλλοντικές οργανώσεις(!).
Και δεν μιλάμε απλά για «λίγους που αντιδρούν» αλλά για 25 εξωκοινοβουλευτικούς φορείς που κλήθηκαν και καταθέσαν στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, τις απόψεις τους, με αρκετές αντιρρήσεις σχεδόν του συνόλου των μη κυβερνητικών περιβαλλοντικών οργανώσεων, επιστημονικών φορέων και περισσότερων από 100 περιβαλλοντικών κινημάτων και συλλογικοτήτων από ολόκληρη τη χώρα!
Και αντί να δοθεί αυτή η παράταση για διαβούλευση σε σωστή βάση και πλαίσιο, η Κυβέρνηση απλά δεσμεύτηκε ότι θα ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις τους…. Έτσι απλά.
Πραγματικά στέκομαι σε μια γραμμή της ανακοίνωσης WWF Ελλάς και Greenpeace ότι «Πρόκειται για μία από τις πιο τρανταχτές περιπτώσεις αδιαφανών διαδικασιών, η οποία υπονομεύει τη δημοκρατικότητα των θεσμών του πολιτεύματός μας».
Αναφέρομαι στους περιβαλλοντικούς συλλόγους γιατί κάποιος μπορεί να πει ότι γίνεται κουβέντα μόνο για μικροπολιτικούς λόγους. Όπως άκουσα τον Υπουργό Κ. Χατζηδάκη να τονίζει ότι περίμενε πως ορισμένες πλευρές έχουν κάνει προσπάθειες να διαστρεβλώσουν το περιεχόμενο του νομοσχεδίου και μάλιστα έκανε λόγο για «γνωστές τερατολογίες περί καταστροφής του περιβάλλοντος».
Πραγματικά τώρα ποιος μπορεί να πιστέψει τους ισχυρισμούς για «περιβαλλοντικές εκπτώσεις στο όνομα της ανάπτυξης».
Συμφωνούμε όλοι ότι πρόκειται για αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο…. Δεν συμφωνούμε στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος και στο ξεπούλημα του σε επενδυτές (βλέπε παράδειγμα Ερημίτης Κέρκυρα, με τις fast track διαδικασίες του Υπουργού Α. Γεωργιάδη).
Βλέποντας όλα αυτά εγώ απλά καταλαβαίνω ότι η Κυβέρνηση με το γνωστό πλέον σλόγκαν «να γίνει η κρίση ευκαιρία», το μοναδικό που κάνει είναι να πλήττει το περιβάλλον της χώρας ενδεχομένως για να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα.
Η κυβέρνηση με το εν λόγω νομοσχέδιο παραβλέπει συνταγματικές διατάξεις, ευρωπαϊκές οδηγίες και διεθνείς συμβάσεις.
Μιλάμε για ένα νομοσχέδιο κατώτερο των περιστάσεων και των απαιτήσεων της ελληνικής φύσης και της ενεργειακής οικονομίας και μάλιστα την στιγμή που δεν τεκμηριώνεται κάποια επείγουσα ανάγκη δημόσιου συμφέροντος για το κατεπείγον της ψήφισης.
Ενδεικτικά αναφέρω όπως έχει τονιστεί από Περιβαλλοντικούς συλλόγους ότι:
«Επιτρέπει την καταστροφή του περιβάλλοντος στο όνομα των κατά βούληση επενδυτικών σχεδίων, εκχωρώντας τον έλεγχο των μελετών (ΜΠΕ) σε ιδιώτες «αξιολογητές» και επιβάλλοντας ασφυκτικές προθεσμίες για γνωμοδοτήσεις των δημόσιων υπηρεσιών, ενώ κατά περίσταση καταργείται η υποχρεωτική γνωμοδότησή τους στην αδειοδότηση έργων.
• Εκθέτει σε κίνδυνο τις προστατευόμενες περιοχές, καταργώντας την αυτοτέλεια των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΦΔΠΠ) από τους οποίους αφαιρούνται σημαντικές αρμοδιότητες, όπως η γνωμοδότηση στο πλαίσιο της διαδικασίας αδειοδότησης.
• Νομιμοποιεί αυθαίρετα εντός δασικών εκτάσεων και, κατά περίπτωση, εντός υγροτόπων και ρεμάτων.
• Αφαιρείται από την τοπική κοινωνία και τις δημοτικές αρχές το δικαίωμα γνώμης για βαριά επικίνδυνες και ρυπογόνες εγκαταστάσεις εξόρυξης υδρογονανθράκων στις δημόσιες περιοχές ιδιοκτησίας τους».
Μιλάμε για «ρουσφέτια, διαπλοκή και καταστροφή του ελληνικού περιβάλλοντος;», όπως διάβασα σε ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ και το πρώην Υπουργού κ. Φάμελλου;“.
Θα περίμενε κανείς όλα αυτά να αξιολογηθούν πριν την ερχόμενη Τρίτη όπου αναμένεται η ψήφιση του.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση για να βγεις από την κρίση πρέπει να έρθει γρήγορα η ανάπτυξη και η κανονικότητα. Οι ευαισθησίες της όμως υπερίσχυσαν στον τομέα της διάθεσης όλων των επενδυτικών προτάσεων σε τρίτους (μη κυβερνητικούς), οι οποίοι με τον δικό τους σχεδιασμό θα μας βγάλουν από αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Δεν υπήρξε όμως πουθενά στήριξη στους ίδιους φορείς της Κυβέρνησης για να αναπτύξει ένα σχέδιο εξόδου από αυτήν την κρίση με δικούς της όρους.
Η παραχώρηση οποιουδήποτε στρατηγικού σχεδίου σε τρίτους χωρίς σχέδιο προστασίας δημοσίου χαρακτήρα μπορεί να επιφέρει ανεξέλεγκτα αποτελέσματα (που μπορούν ακόμα και να αλλοιώσουν τον αναπτυξιακό χαρακτήρα), αλλά και κυρίως μη αναστρέψιμες καταστάσεις.
*Ο Νίκος Κορακιανίτης είναι Πολιτικό μηχανικός ιδιοκτήτης του Τεχνικού Γραφείου στην Κέρκυρα Laisergo.
Επισκέψεις: 2485
Περισσότερες ειδησεις
“Δασικοί χάρτες: Πώς σώζεται το ακίνητο αν χάθηκαν οι προθεσμίες”, γράφει ο Ν. Κορακιανίτης.
“Τέλος 5 ευρώ για την Αλύπα ή Τέλος Αλύπα;”, γράφει ο Ν. Κορακιανίτης.
“Ποτέ ξανά: Η ώρα της αλήθειας έχει φτάσει!”, γράφει ο Ν. Κορακιανίτης.