Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούμε όλοι τις εξελίξεις στο Ιράν, εξελίξεις που πλέον μας επηρεάζουν έμμεσα ή άμεσα. Η τελευταία εξέλιξη είναι η ανακοίνωση των ΗΠΑ για επιπρόσθετες κυρώσεις σε βάρος του Ιράν, με αφορμή τις ιρανικές επιθέσεις εναντίον Αμερικανών στρατιωτών στο Ιράκ αυτήν την εβδομάδα.
Ο ρόλος της Ευρώπης και η συμφωνία της Βιέννης.
Χωρίς να θέλω να δημιουργήσω κανένα κλίμα καταστροφολογίας έχουμε αναρωτηθεί αλήθεια τις επιπτώσεις από όλα αυτά κυρίως στην Ευρώπη; Αυτή την στιγμή βλέπουμε και είναι θετικό ότι η Ευρώπη αναζητά τρόπους αποφυγής περαιτέρω κλιμάκωσης ανάμεσα στις ΗΠΑ και το Ιράν, γνωρίζοντας ότι ένας λάθος υπολογισμός από οποιαδήποτε πλευρά θα μπορούσε φέρει την Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο μίας ανοικτής πολεμικής σύρραξης και μίας σοβαρής κρίσης πυρηνικής διασποράς στο κατώφλι της.
Το χάσμα που δημιουργείται.
Βλέπουμε την δημιουργία χάσματος όσον αφορά τον σχεδιασμό και τον προγραμματισμό σε όλο τον κόσμο. Διαφορετικά αντιδρούν οι γείτονες χώρες, διαφορετικά οι χώρες με τα ‘’συμφέροντα’’ και σίγουρα διαφορετικά αντιμετωπίζουν το όλο θέμα οι χώρες που βρίσκονται μίλια μακριά από αυτές τις καταστάσεις. Και σίγουρα αυτό έχει μια λογική με βάση τα βιώματα του κάθε λαού.
Τα ”συμφέροντα”
Και σίγουρα η σημερινή απόφαση των ΗΠΑ να επιβληθούν κυρώσεις στις μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής αλουμινίου, χάλυβα, χαλκού και σιδήρου του Ιράν δεν είναι τυχαία. Αναμενόμενη θα την χαρακτήριζα γιατί όπου υπάρχει πλούτος πίσω κρύβεται και ένας υποκινητής. Και αναρωτιέμαι αν πρόκειται για ένα προβλεπόμενο οργανωμένο σχέδιο της Αμερικής ή ακόμα ”χειρότερα” για έναν πειραματικό σχεδιασμό για το μέλλον. Αυτό ωστόσο που μας ενδιαφέρει είναι να δούμε τι αντίκτυπο έχουν όλα αυτά για το μέλλον μας, των παιδιών μας και που θα πάει όλο αυτό. Αν μπορούσα να μας παρομοιάσω (ως χώρα) θα έλεγα ότι είμαστε σε ένα τρένο ακολουθώντας τις ράγες που έχει χαράξει η Αμερική χωρίς όμως να ξέρουμε που θα μας οδηγήσει.
Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας.
Τα τελευταία χρόνια έχει δείξει μεγάλο ενδιαφέρον με κινήσεις του, το Υπουργείο εξωτερικών που στοχεύουν στην διασφάλιση των συνόρων μας. Οι τελευταίοι Υπουργοί εξωτερικών (Κοτζιάς και Δένδιας) έδειξαν από την πρώτη στιγμή την ανησυχία τους προσπαθώντας να συμβάλλουν στο πλαίσιο αυτό. Και όλο αυτό σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Ο ρόλος της Ελλάδας. Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα ανέκαθεν ήταν στο στόχαστρο αρκετών ηγετικών δυνάμεων , ως ο βολικός σύμμαχος της Νότιας Ευρώπης, αφενός λόγο της γεωπολιτικής της θέσης (πρόσβαση Βαλκάνια και μεσόγειο), αφετέρου διότι η έλλειψη βαριάς βιομηχανίας σε συνδυασμό με την ύπαρξη της γειτονικής Τουρκίας δημιουργούν έναν καλό πελάτη που χρειάζεται αμυντικό εξοπλισμό για την υπεράσπιση των συνόρων του.
Το ζήτημα είναι στο σχεδιασμό αυτό αν θα μείνουμε αμέτοχοι παρακολουθώντας τις εξελίξεις να μας «περιτρυγυρίζουν» ή απλά θα συντάξουμε τον δικό μας στρατηγικό σχεδιασμό προς διασφάλιση των συνόρων μας (βραχυπρόθεσμα) και την διασφάλιση μας ως Κράτος (μακροπρόθεσμα).
Προφανώς σε έναν τέτοιο σχεδιασμό θέλουμε συνεργάτες και συνοδοιπόρους με ίδια πιστεύω… Και το λέω αυτό γιατί υπάρχουν φιλικοί λαοί που πιστεύουν σε εμάς ως δίδαγμα πολιτισμού και ιστορίας. Αυτούς θέλουμε μαζί μας στο επόμενο εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό ώστε να επιστρέψει η Ελλάδα στις θέσεις και τα ιδεώδη των προγόνων μας…
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην σελίδα LAISERGO.GR στις 14 Ιανουαρίου 2020.
Ο Νίκος Κορακιανίτης είναι Πολιτικός μηχανικός και Ιδιοκτήτης του Τεχνικού γραφείου LAISERGO.
Επισκέψεις: 24
Περισσότερες ειδησεις
“Δασικοί χάρτες: Πώς σώζεται το ακίνητο αν χάθηκαν οι προθεσμίες”, γράφει ο Ν. Κορακιανίτης.
“Τέλος 5 ευρώ για την Αλύπα ή Τέλος Αλύπα;”, γράφει ο Ν. Κορακιανίτης.
“Ποτέ ξανά: Η ώρα της αλήθειας έχει φτάσει!”, γράφει ο Ν. Κορακιανίτης.