Το ΤΕΕ/ΤΚΜ για το άρθρο 218 σχετικά με τις προστατευόμενες περιοχές.

Τον κίνδυνο υποβάθμισης των προστατευόμενων περιοχών λόγω των προβλέψεων του άρθρου 218 του Νόμου για τις Δημόσιες Συμβάσεις, που ψηφίστηκε προ ημερών στη Βουλή, επισημαίνει η ΔΕ του ΤΕΕ/ΤΚΜ σε έγγραφό της με αποδέκτες τον Υπουργό Ανάπτυξης κ. Άδωνι Γεωργιάδη, και τον Γ.Γ. Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του ΥΠΕΝ κ. Κωνσταντίνο Αραβώση, το οποίο απέστειλε μετά από πρόταση της ΜΕ Περιβάλλοντος του Τμήματος.

Άρθρο 218 του Νόμου  «Εκσυγχρονισµός, απλοποίηση και αναµόρφωση του ρυθµιστικού πλαισίου των δηµοσίων συµβάσεων, ειδικότερες ρυθµίσεις προµηθειών στους τοµείς της άµυνας και της ασφάλειας και άλλες διατάξεις για την ανάπτυξη, τις υποδοµές και την υγεία» του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων.

Με το άρθρο 218 του Νόμου (άρθρο 219 στο Σχέδιο Νόμου) για τις δημόσιες συμβάσεις προβλέπεται η δυνατότητα διάσπασης μιας προστατευόμενης περιοχής σε υπο- περιοχές για την ανάπτυξη ήπιων αναπτυξιακών έργων.

To ΤΕΕ/ΤΚΜ εκτιμά ότι η διάταξη αυτή θα επιφέρει υποβάθμιση του περιβάλλοντος με σοβαρές συνέπειες στην διαχείριση των φυσικών πόρων και την προστασία της βιοποικιλότητας. Επίσης, εκτιμά ότι συνεπάγεται οικονομικές κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφήνοντας επιπλέον εκτεθειμένες τις ίδιες τις επενδύσεις που υποτίθεται ότι θέλει να προωθήσει.

Η άποψη αυτή στηρίζεται στα ακόλουθα:

1. Η θεσμοθέτηση παρεκκλίσεων και εξαιρέσεων καταδικάζει τη διαχείριση του περιβάλλοντος και την προστασία της βιοποικιλότητας σε κενό γράμμα και ναρκοθετεί την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.
2. Η ανάπτυξη, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την προστασία και αξιοποίηση του φυσικού πλούτου.
3. Η Ελλάδα έχει ήδη καταδικασθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, για την ανεπαρκή προστασία των περιοχών Natura 2000. Το συγκεκριμένο άρθρο βρίσκεται στην αντίθετη κατεύθυνση της απόφασης του Ε.Δ. που καλεί άμεσα την Ελλάδα να πάρει τα απαιτούμενα μέτρα διατήρησης των περιοχών Natura 2000 που θα ανταποκρίνονται στις οικολογικές απαιτήσεις. Επίσης, αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, ιδιαίτερα στην Οδηγία 92/43/ΕΟΚ «για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας», άρθρο 6 παρ. 3, και στην Στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030.
4. Με τον Ν. 4685/2020 αναθεωρήθηκαν οι διαδικασίες για την εκπόνηση των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών (ΕΠΜ) και των Σχεδίων Διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, η υλοποίηση των οποίων βρίσκεται σε πολύ αργή εξέλιξη.

Με το προτεινόμενο άρθρο, αν κάποιοι επενδυτές εκπονήσουν για υπο-περιοχές  ΕΠΜ και αυτές προηγηθούν της συνολικής ΕΠΜ για την προστατευόμενη περιοχή, τότε η συνολική υποχρεούται να ενσωματώσει τις μερικές μελέτες. Με άλλα λόγια, αντί οι ΕΠΜ να θέσουν το πλαίσιο βάσει του οποίου θα επιλέγονται οι αναπτυξιακές δραστηριότητες σε μία προστατευόμενη περιοχή με κύριο κριτήριο τη διαφύλαξη των απειλούμενων ειδών και πολύτιμων στοιχείων της φύσης, ο επενδυτής με την ΕΠΜ της υπο-περιοχής θα δεσμεύει και την συνολική ΕΠΜ!

1. Στο άρθρο υπάρχει απλή αναφορά σε «ήπια έργα» χωρίς ορισμό, αφήνοντας ασάφεια για το τι περιλαμβάνεται σε αυτήν την κατηγορία. Επισημαίνουμε ότι στον ψηφισθέντα Νόμο τροποποιήθηκε επί τα χείρω το προταθέν άρθρο, με τη διαγραφή των λέξεων «δημόσιου ενδιαφέροντος» από τον τίτλο του.
2. Δημιουργούνται αβεβαιότητες για τις ενδιαφερόμενες επενδύσεις, λόγω των αντικρουόμενων ρυθμίσεων και την αμφισβητούμενη διασφάλιση της συμβατότητας με την περιοχή.

Στα παραπάνω συνηγορεί ο σκεπτικισμός, η ανησυχία και το αίτημα  για απόσυρση του επίμαχου άρθρου που εξέφρασε η  Επιτροπή ΦΥΣΗ 2000, η οποία  συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και έχει ως αρμοδιότητα τη γνωμοδότηση επί των Σχεδίων Διαχείρισης και των Προεδρικών Διαταγμάτων που θα καθορίσουν τις χρήσεις γης και δραστηριότητες στις περιοχές Natura 2000

Με αυτά τα δεδομένα προτείνουμε:

1. Την κατάργηση του άρθρου 218 – Καθορισμός υπο-περιοχής προστασίας στις περιπτώσεις ήπιων αναπτυξιακών έργων.
2. Την επίσπευση της εκπόνησης των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών και την έκδοση των Προεδρικών Διαταγμάτων για τις προστατευόμενες περιοχές.
3. Την ταχύτερη εναρμόνιση του Ευρωπαϊκού δικαίου στην Εθνική Νομοθεσία.
4. Την συνεπή θεσμοθέτηση ενός ολοκληρωμένου πλαισίου βιώσιμης ανάπτυξης, πάνω στους πυλώνες της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και της στρατηγικής για τη διατήρηση της φύσης.

Δείτε τι ορίζει το νέο πλαίσιο για τις δημόσιες συμβάσεις ΕΔΩ

Επισκέψεις: 45