«Τα φώτα της γιορτής έσβησαν…», ας επιστρέψουμε στην πραγματικότητα…”, γράφει ο Ν. Κορακιανίτης.

Αφήνουμε πίσω μας τις εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση, οι οποίες σίγουρα λόγω πανδημίας δεν ήταν αυτό που θα άρμοζε για αυτή την μεγάλη ημέρα. Σε καμία περίπτωση τα γαλανόλευκα λουλούδια στο σύνταγμα δεν μας έκαναν να νιώσουμε λίγο παραπάνω περήφανους που είμαστε Έλληνες. Αντιθέτως θα έλεγα ότι αν είχαμε άλλες πρωτοβουλίες που θα άφηναν για πάντα το αποτύπωμα της εορτής των 200 χρόνων σίγουρα θα ήμασταν όλοι μας καλύτερα.Μαζί με τα λουλούδια ας έδινε η Κυβέρνηση χρήματα για την αναστήλωση μνημείων του 21. Ας έδινε χρηματοδοτήσεις σε ιδρύματα και φορείς που συνεχίζουν όλα αυτά τα χρόνια τις έρευνες πάνω σε αυτά τα γεγονότα και σε σπουδαίες προσωπικότητες όπως τον Ιωάννη Καποδίστρια. Ας έδινε χρήματα για να φτιαχτούν τα σχολεία και τα σπίτια που γκρεμίστηκαν από τους σεισμούς στην Ελάσσονα.

Δεν είχα σκοπό να «γκρινιάξω» αλλά βλέποντας την κατάσταση γύρω μας ήθελα να επισημάνω τα παραπάνω.

Κυρίως θέλω να σταθώ στους σεισμούς και γενικά στις πρωτοβουλίες που βλέπω ότι έχουν ληφθεί για τα ετοιμόρροπα κτίρια… τώρα κατόπιν εορτής γιατί στην Ελλάδα πάντα έτσι γίνεται… Κάλλιο αργά παρά ποτέ…

Με ενδιαφέρον είδα τις διαδικασίες fast track κατεδάφισης για τα επικινδύνως ετοιμόρροπα κτίρια που προβλέπει τροπολογία του υπουργείου Περιβάλλοντος.

Συγκεκριμένα, θεσμοθετείται 7μελής Ειδική Επιτροπή Επικινδύνως Ετοιμόρροπων Κτιρίων (Ε.ΕΠ.ΕΤ.) Η Επιτροπή θα δημιουργείται μετά από συνεργασία και σε συνεννόηση με το συναρμόδιο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού με απόφαση του Συντονιστή κάθε Αποκεντρωμένης Διοίκησης στην έδρα κάθε Αποκεντρωμένης Διοίκησης.

Η Επιτροπή θα έχει αρμοδιότητες κατεδαφίσεων fast track για επικινδύνως ετοιμόρροπα κτίρια, για τα οποία υπάρχει σχετική εκτίμηση των υπηρεσιών Δόμησης και είναι:

προγενέστερα των εκάστοτε τελευταίων εκατό ετών ή βρίσκονται

κοντά σε μνημείο

εντός αρχαιολογικού χώρου

εντός ιστορικού τόπου,

εντός τόπου ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, ή

εντός Ζώνης Β’ προστασίας μνημείου

Πρακτικά η ρύθμιση αφορά σε χιλιάδες κτίσματα συναρμοδιότητας των δύο υπουργείων (Περιβάλλοντος και Πολιτισμού) δεδομένου ότι περιλαμβάνει επικίνδυνα κτίσματα σε πολλούς παραδοσιακούς οικισμούς και νησιά. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της τροπολογίας, η Ειδική Επιτροπή θα προβαίνει σε αυτοψία και η έκθεση θα συντάσσεται αυθημερόν. Εντός τριών ημερών από τη διενέργεια της αυτοψίας θα συνεδριάζει και εάν το κτίριο κριθεί επικινδύνως ετοιμόρροπο, εντός τριών ημερών από τη συνεδρίαση θα πραγματοποιείται η κατεδάφισή του.

Και αφού όλα αυτά μπορούσαν να γίνουν τελικά τόσο εύκολα τότε γιατί χρειαζόταν να θρηνήσουμε θύματα σε σεισμούς;

Αν και για να ω την αλήθεια αυτό το fast track εμένα με τρομάζει… το θέμα είναι να μην κατεδαφιστούν όλα… και τα  κτίρια που θα μπορούσαν να είχαν κηρυχθεί διατηρητέα. Η πιο ευαίσθητη κατηγορία είναι τα κτίσματα εκείνα που είναι άνω των 100 ετών. Αυτά έως τώρα θεωρούνταν υποψήφια να κηρυχθούν διατηρητέα εφόσον ακολουθούνταν οι προβλεπόμενες διαδικασίες.

Διάβασα με ενδιαφέρον τα όσα ανέφερε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ο ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ, Γιώργος Σαρηγιάννης, ο οποίος υποστήριξε ότι πολλές περιοχές της Αθήνας είναι γεμάτες με τέτοια σπίτια που περιτριγυρίζονται από παλιές και νεότερες πολυκατοικίες .Οι ιδιοκτήτες τους σε πολλές περιπτώσεις θέλουν απλώς να τα γκρεμίσουν για να εκμεταλλευτούν τον συντελεστή δόμησης, αλλά συναντούν ως εμπόδιο τις επιτροπές και τα συμβούλια, που τώρα καταργούνται, καθώς κάποιο από αυτά μπορεί να εντόπιζε στοιχεία πολύτιμα που πρέπει να διατηρηθούν.

Αυτό που καταλαβαίνουμε είναι ότι το σημείο-κλειδί είναι οι περιορισμοί του αρχαιολογικού νόμου για τα κτίρια που έχουν ήδη κηρυχθεί διατηρητέα. Στα διατηρητέα, εφόσον καταρρεύσουν είτε από εγκατάλειψη είτε από δολιοφθορά, ο ιδιοκτήτης μπορεί να χτίσει χωρίς όμως να ξεπεράσει τον όγκο του κατεδαφισμένου κτιρίου. Αυτός ο περιορισμός όμως δεν ισχύει για τα κτίρια που δεν πρόλαβαν να κηρυχθούν.

Πάντως, η τροπολογία, παραδέχεται ότι έτσι μπορούν να οδηγηθούν σε κατεδάφιση κτίρια με αξιόλογα στοιχεία. Επίσης ο Καθηγητής σημειώνει οτι, η ΕΕΠΕΤ μπορεί να αποφασίσει πριν από την κατεδάφιση «την αφαίρεση και συλλογή αξιόλογων αρχιτεκτονικών και διακοσμητικών στοιχείων» αλλά και τη «φωτογραφική τεκμηρίωση του χώρου, των όψεων του κτίσματος και του εσωτερικού αυτού». Ο ίδιος επισημαίνει και μια συμβολική έλλειψη. Τι συμβαίνει εάν η ΕΕΠΕΤ αποφασίσει πως το κτίριο δεν είναι επικίνδυνο;

«Θα όφειλε να προταθεί η κήρυξή του ως διατηρητέου και αυτό να γίνει με τις ίδιες ταχύτητες όπως και οι εργασίες υποστύλωσης», εξηγεί ο καθηγητής Σαρηγιάννης. Αντί αυτού, η τροπολογία λέει ότι διαβιβάζονται στην ΥΠΟΜ τα προτεινόμενα μέτρα, όπως «προσωρινή στερέωση του κτιρίου, αποξήλωση ετοιμόρροπων τμημάτων, απομάκρυνση αρχιτεκτονικών μελών και διακοσμητικών στοιχείων, φωτογράφηση του κτιρίου, καθώς και κάθε μέτρο για την ασφάλεια των ενοίκων και των διερχομένων». «Μέχρι να κατεδαφιστεί σε πρώτη ευκαιρία», καταλήγει ο κ. Σαρηγιάννης.

Αφήνω τα στοιχεία αυτά απλά να υπάρχουν γιατί όπως φαίνεται για ακόμα μία φορά μιλάμε για νομους στο «πόδι» και όχι για μία νομοθετική παρέμβαση πάνω στις πραγματικές αναγκες και με τα στοιχεία που θα έχουν δώσει όλοι οι αρμόδιοι φορείς.

Επισκέψεις: 669